مطالعه شیوع سرمی آلودگی به نوچه لینگواتولا سراتا درگوسفندان استان کرمانشاه با روش الایزا

لینگواتولا سراتا، یک انگل شبه بندپاست که در دسته پنتاستومیدا قرار دارد. انگل بالغ در مجاری تنفسی سگ سانان (میزبان اصلی) و مراحل لاروی آن در احشاء علفخواران نظیر گوسفند (میزبانان واسط) زندگی می کند. این مطالعه به منظور بررسی سرولوژی میزان شیوع انگل لینگواتولاسراتا در گوسفندان استان کرمانشاه و با روش الایزای طراحی شده انجام گرفت. نمونه-گیری از خون گوسفندان 5 منطقه (شهرستان) استان کرمانشاه به صورت تصادفی انجام گرفت. نمونه ها با روش الایزا و با استفاده از آنتی ژن دفعی – ترشحی نوچه های لینگواتولاسراتا حاصل از نگهداری آنها در محیط rpmi و کنژوگه ضد ایمونوگلوبولینg گوسفندی انجام شد. نتایج با توجه به جنس، منطقه و سن (2>-1، 3>-2 و4 ≤ 3سال) دسته بندی شد و با آزمون مربع کای و نرم افزار spss مورد آنالیز آماری قرار گرفت. از مجموع 450 نمونه سرم گوسفندی مورد بررسی 125 نمونه (27/8%) از لحاظ سرولوژی مثبت بوده اند.از کل تعداد 125 نمونه سرم آلوده‏، 68 نمونه (30/2%) مربوط به جنس نر و 57 نمونه (25/3%) مربوط به جنس ماده آلودگی به انگل را نشان دادند. در مقایسه نتایج بین میزان آلودگی در دو جنس نر و ماده اختلاف معنی داری مشاهده نگردید(p<0/05).در گروه های سنی مختلف اختلاف معنی داری در میزان آلودگی با افزایش سن مشاهده گردید (05/0 p<). میزان آلودگی در گوسفندان کرمانشاه (25%) ، اورامانات (پاوه-روانسر-جوانرود) (45/3%) ، هرسین (22/2%)، گیلان غرب (33% ) و اسلام آباد غرب (9/5% ) بود. در شیوع آلودگی در این مناطق اختلاف معنی داری مشاهده شد (p<0/05 . با توجه به شیوع نسبتاً بالای آلودگی لینگواتولا سراتا در بین گوسفندان که به طور غیر مستقیم نشان دهنده آلودگی سگ های منطقه به این انگل می باشد. به نظر می رسد بایستی برنامه های کنترلی در میزبانان واسط و اصلی مد نظر قرار داده شود.